Uit amerika?!

Al jaren was ik geïnteresseerd in spiritual healing en/of begeleiding. Door levenservaringen werd er nogal wat schade aangebracht aan mijn spiritueel- en menszijn. Heb veel moeite met het verwerken van onaangename levenservaringen, die alhoewel lange tijd geleden hebben plaatsgevonden nog steeds zijn effecten hebben op mij en zo ook in mijn dagelijks leven.

Zo zat ik ongeveer een jaar geleden achter de computer te “googelen” naar spiritual healing /begeleiding en dergelijke, toen ik de website van paragnoste mevrouw Herma de Vries tegenkwam. Ik had geen tijd om de hele site op dat moment door te lezen, dus las ik een beetje en vond het interessant, maar tegelijk kreeg ik ook het gevoel dat ik een sessie met deze paragnoste zou willen hebben. Ik had nooit eerder een paragnoste of medium geraadpleegd, want ja....soms lees je wel wat, maar krijgt toch niet het gevoel van vertrouwen om te proberen contact te krijgen met die persoon.

Nou dat voelde ik dit keer dus wel, een vreemd maar goed gevoel. Het is een beetje moeilijk voor mij om dat gevoel onder woorden te brengen. In ieder geval had ik toendertijd(ongeveer een jaar geleden) de website “gebookmarked”.

Zo gingen de maanden voorbij, maar minstens een keer in de maand bezocht ik de website en las weer een stukje en dacht erover na. Na een paar maanden vertelde ik aan mijn man dat ik een paragnoste had gevonden in Nederland die ik graag wel eens zou willen spreken, maar dat ik twijfelde of ze wel bereid was om mij telefonisch te helpen/begeleiden. O ja! Ik woon in de Verenigde Staten. Positief als hij is zei mijn man iets van: bel eens een keer en vraag haar, alleen als je vraagt, krijg je te weten of het wel of niet mogelijk is. Vanwege het drukke leven en het tijdsverschil tussen de VS en Nederland gingen weer een aantal maanden voorbij en zodoende ging er een jaar voorbij.

Van tijd tot tijd ging ik naar haar website en besloot op een dag dat ik deze week wel even contact met haar zal opnemen....ik vertelde dat aan mijn man en hij zei van: als je dat erg graag wilt, doe het dan. Goed. Ik belde haar op. Nou, het vanwege het tijdsverschil was het al laat voor Herma toen ik haar opbelde en ik besefte dat pas nadat ik haar nummer al had “gedraaid”, dus dacht ik van nou maar hopen dat ze het niet heel erg vindt, maar ik wilde toch niet ophangen.... het is “now or never”. Tot mijn verbazing nam Herma zelf op. Ik wist niet goed hoe ik de situatie moest uitleggen, maar vroeg haar of het mogelijk was om mij op lange afstand te begeleiden/helpen. Ik was er bewust van dat mijn verzoek wel wat raar moest klinken ...en inderdaad.......

Herma moest het ook zo vreemd hebben gevonden. ,, Ja.....uit Amerika ?!...,waarom dan ? heb je nou niemand kunnen vinden die je daar kan helpen?!, was haar reactie.

Eerlijk gezegd werd pas na haar reactie tot mij doorgedrongen dat ik eigenlijk nooit naar een paragnoste hier had gezocht waar ik woonde, maar... aan de andere kant soms kom je zo mensen tegen, waar je niet specifiek naar hebt gezocht, maar “it was meant to happen” en ik geloof dat het ook zo gebeurde met mij en Herma. Soms gebeuren dingen wanneer de tijd daarvoor rijp is .Ze vertelde dat het op lange afstand wel mogelijk was, maar dat ik haar maar een e-mailtje moet sturen om de details verder te concretiseren. Dat deed ik ook en ik belde weer om een afspraak te maken.

Het gesprek met Herma ging heel prettig. Niet alleen kon ze me over dingen vertellen die in het verleden zijn gebeurd, maar ze kon mij ook inzicht geven in hoe die gebeurtenissen mijn leven nog steeds beïnvloeden en wat ik ermee moest proberen te doen. Zo word je weer en/of meer bewust van bepaalde situaties in je leven, dat er best dingen zijn waar je meer van zou moeten genieten en dingen waar je wat meer aandacht aan zou moeten besteden en het moeilijkste natuurlijk ‘werken’ aan die dingen die je moet laten gaan.

Ik had toen ook mijn eerste ervaring met een bezoek van Gene Zijde van een overleden geliefde en dat was een heel emotioneel en speciaal moment voor mij.

Ik ben Herma heel erg dankbaar voor haar werk, dat is een mooie gave. En ja... het is vreemd want ik ken haar zooo weinig, maar ik heb toch zo’n gevoel van vertrouwen in haar, ja.....soms het leven zo....vreemd maar toch heel mooi!

Al jaren kom ik samen met mijn dochter bij Herma. We zijn in 2002 begonnen bij Herma. Zij heeft er toentertijd voor gezorgd dat het 3de oog van mijn dochter voor een groot deel werd gesloten. Ik dacht dat mijn dochter lekker rustig speelde, maar na de behandeling van Herma kreeg ik een kind dat echt speelde. Heerlijk om te zien.

Lange tijd is het goed gegaan, maar eens in de zoveel tijd kon ik merken dat mijn dochter er weer aan toe was om naar La-Lanchs te gaan.

In december 2007 zijn we verhuisd naar een woning op Banninghof. Ik wist wel dat er entiteiten waren, maar ikzelf dacht er eigenlijk niet zo’n last van te hebben. Mijn dochter bleek er toch weer gevoeliger voor te zijn. Ze droomde over draken en er zat een zwart eng ding onder haar bed. Ze zei dan dat die zwarte gedaantes haar dood wilde maken. Ze wilde ook altijd liever op de grond slapen, dan op haar bed. Op dat moment gaat er toch wel een flinke bel rinkelen. Een afspraak gemaakt bij Herma en zij heeft er voor gezorgd dat mijn dochter steviger in haar schoenen kwam te staan. Ook meteen een afspraak gemaakt om het huis te laten reinigen.

Op 23 december 2009 komt Herma samen met een vriendin bij ons thuis. Er wordt een kaars aangestoken en met een wierookstokje gaat Herma alles langs. In de keuken blijkt het een drukte van jewelste te zijn en volgens Herma zijn het boze geesten. Ik vind het een interessant gezicht om te zien hoe de wierook kringels zich bewegen. Op de ene plaats heel rustig en op andere weer heel druk. Op mijn slaapkamer wordt er tegen Herma gezegd dat het te vergelijken is met een Jappenkamp. Dat zijn toch opmerkingen die je aan het denken zetten. Ze komt een geest tegen die met ons mee is verhuisd, terwijl ik op haar advies in mijn oude huis had gezegd. “Dit huis is nu voor jullie. Wij gaan verhuizen.”

Op de slaapkamer van mijn dochter, die is recht boven de keuken, is Herma lang bezig. Herma merkt meteen op dat het zeer heftig is en dat ze heel goed begrijpt dat mijn dochter onrustig is, als ze op haar slaapkamer is. Wanneer Herma op de slaapkamer klaar is, gaat ze naar de zolder. Bovenaan de trap zegt ze: “Ze vertellen me dat je binnenkort een leuke lat relatie zal krijgen.” Ik moet lachen en vraag: “Zeggen ze ook een naam.” Ik weet natuurlijk dat ze dat niet doen en binnenkort is natuurlijk een ruim begrip.

In het hok waar de verwarmingsketel en geiser staan, zit ook iemand die erg boos is. Het ruikt ook naar gas vertelt Herma.

In iets meer dan een uur heeft Herma ons huis gereinigd. We krijgen de opdracht om de volgende een kaars te branden. Deze mag niet worden uitgeblazen en moet helemaal opbranden. Zo gezegd zo gedaan. De volgende dag brand ik de kaars. Opeens ruik ik een gaslucht, terwijl ik zeker weet dat ik het gasfornuis niet aan heb staan. Waarschijnlijk wilde ze dat ik de kaars uit zou blazen, maar helaas voor hun heb ik dat niet gedaan.

In januari van dit jaar met mijn dochter voor een nabehandeling bij Herma geweest en ik kreeg te horen dat we pas over een half jaar weer terug hoeven te komen. Een half jaar halen we net niet. Op 23 juni hebben we een afspraak staan en ik weet zeker dat mijn dochter daar weer van op zal knappen. Ze zal altijd een fijngevoelig meisje/vrouw blijven. Ik hoop dat ze voor zichzelf daar een weg in kan vinden.

Ik ben blij met de zaken die Herma voor mij en mijn dochter heeft gedaan en waarschijnlijk in de toekomst ook nog zal doen. Ze verricht, in mijn ogen, een topprestatie.

Monique